Sylwestrowe wystrzały sztucznych ogni już za nami, a przed nami wakacje i urlopowe wyjazdy. Każda z tych i wielu innych okazji powoduje, że właściciele porzucają swoich pupili lub ci gubią orientacje w terenie i nie mogą wrócić do domu. Sytuacja będąca przyczyną rozdzielenia właściciela z pupilem ma duże znaczenie dla sytuacji prawnej znalazcy. Do zdefiniowania powstałych problemów prawnych zastosowanie będą miały przepisy kodeksu cywilnego.
Powiedzmy, że znalazłaś/znalazłeś psa. Żeby odpowiedzieć sobie na pytanie czy możesz zostać jego właścicielem lub czy właściciel psa może prosić o jego zwrot, najpierw trzeba dowiedzieć się jaki jest stan sytuacji wyjściowej. Sytuacja wyjściowa rozdzielona może być na dwie różne kategorie: celowe porzucenie lub przypadkowe zagubienie.
Porzucenie
Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego do porzucenia dochodzi w sytuacji, gdy właściciel pozbędzie się zwierzęcia (lub rzeczy) z zamiarem wyzbycia się własności. Takim przypadkiem może być (chociaż nie musi) znalezienie kotów w worku lub psa przywiązanego do drzewa.
Gdy znajdziemy takie zwierzę i spełnione zostaną wskazane warunki, wówczas z momentem wzięcia go pod opiekę stajemy się jego właścicielem.
Zagubienie
Ciężko z góry domniemywać, że błąkający się po ulicy zwierzak został porzucony. Jeśli nie mamy pewności najbezpieczniej przypuszczać, że zwierzę zgubiło drogę do domu. Sytuacja ta jest jednak bardziej skomplikowana niż porzucenie. Gdy znajdziemy takie zwierzę możemy przykładowo:
- zawiadomić odpowiedniego Starostę (mailowo, telefonicznie, osobiście lub pisemnie);
- skontaktować się ze strażą miejską;
- zadzwonić pod numer alarmowy;
- udać się do weterynarza w celu sprawdzenia czy zwierzę posiada chip lub numer identyfikacyjny.
Po zawiadomieniu starosty ma on obowiązek podjąć działania mające na celu znalezienie właściciela. Jeśli jego starania nie przyniosą rezultatu wywiesza on na okres jednego roku ogłoszenie o odnalezieniu zwierzęcia. Jeżeli przez dwa lata od momentu znalezienia pupila nie odnajdzie się właściciel starosta powiadamia znalazcę, który może odebrać zwierzę i stać się jego nowym opiekunem. Przez ten czas zwierzę pozostaje pod opieką schroniska lub domu tymczasowego. Jeżeli nikt nie zdecyduje się na odebranie zguby staje się ona własnością starostwa.